[b]Ҷомеъашиносони тоҷик мегӯянд, бо вуҷуди таъсиси ҳизби алоҳида ва арҷгузорӣ ба арзишҳои демократӣ, шеваи таблиғоти давлатӣ чун замони шӯравӣ боқӣ мондааст.[/b]

Шиорнависиву насби овезаву портретҳои хиёбонӣ як бахши муҳими кори шаҳрдориҳост, ки бидуни таъхир ва беғалат иҷро мешавад. Дар Тоҷикистон ба ҷуз аз тоблуҳои бозаргонӣ (реклама), дигар ҳамаи шиору даъватҳо ва ибтикору иқдом ба раисиҷуҳмур Эмомалӣ Раҳмон рабт мегирад ва бахши умдаи онҳо аз суханрониҳои раисҷумҳур иқтибос шудаанд.

Масалан, як тан аз наттоқони радиои Тоҷикистон мегӯяд: «Ин иқдоми наҷибу инсонпарваронаи сарвари давлат аст, ки ба ҳукми анъана даромадааст. Тӯю хонадоршавӣ ва хатнаи мардуми камбизоат ва ё ки бепарасторро соҳибкорони номии мамлакат, вазорату идораҳо бар дӯш мегиранд, ки аз ин наҷибтарин хислат ва кори шоистае нест.»

Абдуқаюми Қаюмзод

Источник: http://www.taj.nansmit.tj/analysis/?id=167