Ин маротибаи аввал нест, ки ҳафтаномаи «Фараж» ба донишҷӯён имкони ибрози розу ниёзашонро дода бошад. Қаблан ҳам донишҷӯёни факултаи журналистикаи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон дар ҳафтанома саҳифаи худро доштанд. Баъдан, он донишҷӯён ба майдони журналистикаи тоҷик бо қадамҳои устувор ворид гардиданд ва мавқеи худро пайдо намуданд.

Донишҷӯёни шӯъбаи журналистикаи Донишгоҳи давлатии Хуҷанд аввалин маротиба аст, ки дар Маркази тадқиқоти журналистии Тоҷикистон таҷрибаомӯзӣ мекунанд. Ҳамакнун, ин донишҷӯён имкон пайдо карданд, ки дар ҳафтаномаи ҷамъиятӣ-сиёсии «Фараж» саҳифаи махсуси худро дошта бошанд. Бовар дорем, ки ин барои чун журналистони касбӣ ва бомаҳорат ташаккул ёфтани онҳо мусоидат мекунад.

 Шӯъбаи мо

Оғози фаъолияти шӯъбаи журналистикаи Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи академик Бобочон Ғафуров соли 1997 буда, то ҳоли ҳозир донишҷӯёнро тарбия менамояд. Аз оғзи фаъолит то имрӯз дастпарварони зиёди ин даргоҳ дар расонахои хабарӣ фаъолият доранд ва ҳамчунин, рӯз то рӯз шароити бештару беҳтар барои донишҷӯён муҳайё гардида истодааст.

— Фаъолияти шӯъбаи журналистика соли 2014 назаррас буд, зеро дар кафедраи журналистика магистратура ва телестудияи таълимии «Фурӯғ» ба фаъолият оғоз намуданд,- гуфт зимни сӯҳбат мудири кафедраи журналистика ва назарияи тарҷумаи ДДХ, номзади илмҳои филологӣ Дилбар Самадова.- Телестудияи таълимии «Фурӯғ» барои баланд бардоштани дониши амалии донишҷӯёни кафедра мусоидат намуд. Аз ин лиҳоз, ҳамаи донишҷӯён наздики 200 гузориш ва 5 барномаи ток-шоу омода намуданду он барномаҳо тариқи телевизионҳои маҳаллии шаҳри Хуҷанд намоиш дода шуданд.

Ба гуфтаи Д. Самадова, имрӯз дар магистратура 8 нафар донишҷӯён таҳсил карда истодаанд ва дар назар аст, ки соли хониши оянда сафи онҳо зиёд гардад.

Ҳамсӯҳбатамон меафзояд, ки «имрӯз нарасидани кадрҳои ҷавони журналистика ва навишта натавонистани матлаб бо забони русӣ боиси нигаронист. Аз ин рӯ, мо ҳамкориро бо рӯзномаи маҳаллии «Согдийская правда» хуб ба роҳ мондем. Ҳамчунин, ректори ДДХ тасмим доранд, ки дар чанд сол як маротиба ба гурӯҳи русӣ довталабонро қабул намоянд. Кафедра дорои радиостудия ҳам аст, ки солҳои пеш ба фаъолият оғоз намуда буд. Донишҷӯёни кафедра то ҳозир барномаҳо таҳия намуда, дар дарсҳои амалӣ сабти барнома ва корҳои техникиро меомӯзанд».

Бояд гуфт, ки низоми таҳсил дар кафедра кредетӣ аст ва донишҷӯён баъзе имтиҳонҳоро на тариқи тестӣ, балки бо маҳсули эҷодашон месупоранд. Соли 2014 донишҷӯёни курси сеюми ҳамин шӯъба дар натиҷаи омӯхтани ду фан — ТТВАО (Техника ва технологияи ВАО), Менеҷмент ва иқтисодиёти ВАО нашрияеро бо номи «Пайковар» 1 шумора бо тедоди 99 нусха аз чоп бароварданд. Ин албатта аз сатҳи хуби таълим ва таҳсил дар шӯъбаи журналистикаи ДДХ дарак медиҳад.

Саодат ИСМОИЛӢ

 Ман ва рӯзноманигорӣ

Касбе, ки мардонагӣ, ҷасорат, маҳорат, матонат, ҳақиқат, поквиҷдонӣ, ҳамчунин адолатро талаб мекунад, ин касби рӯзноманигорист.

Аз хурдӣ орзуи рӯзноманигор шуданро доштаму дар симои рӯзноманигор шахси оддиро тасаввур мекардам. Бо мурури замон тақдир маро бо ин касб рӯ ба рӯ гардонд. Вақте аз нозукиҳои ин касб бохабар шудам, воқеан фаҳмидам, ки чи қадар касби мушкил асту аз мо танҳо дониши талоши самимиро талаб мекунад.

Имрӯзҳо аҳли ҷомеаи мо дар симои журналист танҳо шахсеро мебинанд, ки паҳнкунандаи хабар аст. Дар асл, журналист шахсе аст, ки ҳамарӯза бо ҷомеа сарукор гирифта, ҳамдарди мардум аст. Журналист нафарест, ки муаммоҳои сарбаста ва пӯшидаи ҷомеаро кушода медиҳад.

Воқеан, солҳои охир теъдоди журналистон афзуда, ин касб байни мардум маъруфият пайдо карда истодааст. Бо вуҷуди ин қадар пешравиҳо, боз якчанд камбудиҳое мавҷуданд, ки сабабгори ин камбудиҳо худи мо — журналистон ҳастем. Сараввал, мо аз қонуну қоидаҳои ин касб пурра бохабар набуда, худро донандаи бесобиқаи он мепиндорем. Гоҳо беасос касеро танқид карда, худро зери маломати мардум мемонем.

Ман мехостам, ки журналистони имрӯза ба ном «журналист» неву дар ҳақиқат сазовори ин ном бошанд. Ман мехостам, ки ҳар як журналист танҳо аз ҳақиқат сухан гӯяду тарафдори адолат бошад, мушкилоти ҷомеаро пайгирӣ намояду ҳамаро дар назди қонун баробар гузорад ва дар асл журналисти касбӣ бошад.

Шаҳноза МАҚСАДОВА

 Ҷавонии ману модарам

Ҷавонӣ давраи беҳтарини ҳаёти инсон аст, ки ҳеҷ гоҳ аз хотир фаромӯш намешавад. Зеро дар ин давра инсон ба зиндагӣ бо назари хос, бо дилгармӣ, бо самимият менигарад. Дар ин давра ӯ қуввату талош ва ҷасорати ҷусториву омӯзишии зиёд дорад ва бояд аз ин имтиёзҳо самаранок истифода бубарад.

Паёмбарамон Ҳазрати Муҳаммад (с) фармудаанд: «Панҷ чизро пеш аз панҷ чиз ғанимат бишуморед. Ва яке аз он ҷавониро қабл аз пирӣ…».

Пас, набояд инсон ҷавониро ба бозиву беҳудагӣ гузаронад ва танҳо дар охири умр дарк кунад, ки умрашро ба бод додааст. Зеро, он гоҳ пушаймонӣ суд нахоҳад дошт.

Бо дарки ин маънӣ, имрӯз мекӯшам аз ҳама имконоти фароҳам фаровон истифода бубарам. Чун на дар ҳама давру замон ҷавонон ба хостаҳои худ дастрасӣ пайдо мекунанд.

Масалан, модари ман зиндагиашро дар давраи нооромиҳо паси сар намудааст. Дар рӯзҳое, ки мардум аз набудани хатсайрҳо, тараққӣ наёфтани илму техника, хати алоқаву интернет, нақлиёт, газу барқ ва ҳатто камбуди нон танқисӣ мекашиданд. Он замон мардум аз ҷабри бесуботиву бебандуборӣ ҳатто аз хонаашон берун баромада наметавонистаонд. Он нооромиҳо ба модари ман низ таъсир расонида ва ӯ натавонистааст таҳсилашро дар донишгоҳ идома диҳад.

Аз нақлҳои модарам хулоса мебарорам, ки тарзи муошират ва фикрронии ҷавонони он замон аз ҷавонони даврони Истиқлолият фарқияти зиёде доштааст. Он даврон кам падару модароне будаанд, ки духтарони худро барои таҳсил ба шаҳр мефиристодаанд.

Хушбахтона, имрӯзҳо ҷавонони мо зиндагии рангин дошта, дар шароити то андозае хуб зиндагӣ мекунанд. Пас, бояд ба қадри давраи рангини ҷавонӣ расид.

http://faraj.tj/regions/9676-oyinai-su1171d.html