[b]26 -27 сентябри соли равон бо ибтикори Анҷумани миллии воситахои ахбори оммаи Тоҷикистон (АМВАОМТ) дар фазои Facebook як конфронси маҷозӣ дар мавзӯи «Рушди матбуоти озод дар шароити мубориза алайҳи терроризм ва экстремизм» доир гардид, ки фишурдаи он сӯҳбатро манзури шумо мегардонем.[/b]

[b]Дар конфронси маҷозӣ шахсони зерин ширкат доштанд:[/b]

[i][b]Гардонанда Нуриддин Қаршибоев, Раиси Анҷумани миллии воситаҳои ахбори оммаи мустақили Тоҷикистон (АМВАОМТ)

Сайидюнуси Истаравшанӣ, коршиноси фалсафа ва ҳикмати исломӣ, устоди маркази омӯзишҳои кӯтоҳмуддат ва фурсатҳои мутолиотӣ дар Эрон

Умед Ҷайҳонӣ, рузноманигор, таҳлилгари масоили сиёсӣ

Ҷамшеди Маъруф, рӯзноманигор

Абдулфаттоҳ Шафиев, коршиноси масоили сиёсӣ ва иҷтимоӣ

Абдулазиз Восеев, рӯзноманигор

Иршод Сулаймонӣ, рӯзноманигор[/b][/i]

[b]Нуриддин Қаршибоев:[/b]
[i]Дӯстони гироми! Хотиррасон мекунам, ки мавзӯи баҳси мо «Рушди матбуоти озод дар шароити мубориза алайҳи терроризм ва экстремизм» аст. Зеро як сол қабл, бо баҳонаи амалияти низомӣ дар водии Рашт, мақомоти қудратӣ дар Точикистон дастрасиро ба сомонаҳои интернетӣ маҳдуд карда, дар чопи нашрияҳо — «Фараж», «Нигоҳ» ва «Пайкон» мушкилот эчод намуданд. Дар тӯли соли равон, ҳангоми даъво пешниҳод намудан ба суд нисбати нашрияи «Азия-плюс» аз ҷониби муовини кунунии вазири корҳои дохила Анвар Тағоймуродов, ҳангоми боздошт ва ҳабси хабарнигори Би-Би-Си Урӯнбой Усмонов низ иттиҳомоти ҳамкории рӯзноманигорон бо гурӯҳҳои эктремистӣ ва террористӣ садо доданд.

Мусаллам аст, ки қонунгузориҳои байналмилалӣ маҳдудияти озодии расонаҳоро ба хотири амнияти ҷомеа ва шаҳрвандон иҷоза медиҳанд. Вале ин маҳдудиятҳо бояд дар асоси қонун ҷорӣ карда шаванд. Ба андешаи шумо, амали мақомоти қудратӣ, ки гӯё бо сабаби мубориза алайҳи террористон ва экстремистон, тирамоҳи соли гузашта озодии расонаҳои хабариро маҳдуд карданд, то кадом андоза дуруст буд? Суоли дигар ин аст, ки сиёсати иттилоотии сохтори ҳукуматӣ дар ин ҷабҳа оё муваффақ буд? Агар не, чаро?

Ҳамзамон, аз ҳамаи шумо, эҳтиромона хоҳиш дорем, ки дар ин сӯҳбати маҷозӣ ширкат варзида, назари худро ба рушди матбуоти мустақил ва гуногунадеш дар кишварамон иброз доред.[/i]

[b]Ҷамшеди Маъруф:[/b]
Шахсан ба андешаи ман, даст ба чунин иқдом задани мақомоти зидахл тамоман нодуруст буд, чун қонун барои фаъолияти ВАО-и чӣ электронӣ ва чӣ матбуотӣ иҷоза додааст ва гумон намекунам, ки онҳо бар хилофи қонун баромада бошанд, ки сабабгори муваққатан маҳдуд кардани онҳо бошад.

[b]Сайидюнуси Истаравшанӣ:[/b]
Дар оғоз, лозим аст ёдовар шавам, ки ҳатман манзури шумо “Саҳми матбуот ва ё расона дар заминаи мубориза бар зидди падидаи теруризм ва ифротгароист”. Албатта теруризм дар ҳар шакл ва сурати он, на танҳо ончи дар азҳон табодур мекунад, ки мутаассифона теруризм ва ифротгароиро мутародиф бо “теруризми динӣ ва ё мазҳабӣ” қарор додаанд, ки иштибоҳ аст.

[b]Абдулфаттоҳ Шафиев:[/b]
Ба андешаи ман, талошҳои задани тамғаи «ҳамкорӣ бо ифротгароён» ба ҷабини рӯзноманигорон чизе ҷуз аз талоши пинҳон кардани камбудиҳои фаъолияти худ нест. Вале ин талошҳо ҳам аз ҷониби афроде сурат мегирад, ки аз нақш ва ҳадафи расонаҳо огоҳ нестанд ва фаҳмиши эшон дар ин росто аз замони Шӯравӣ бештар намеравад — чун расона, ба андешаи онҳо, бояд хидматгори ҳукумат бошад, ҳол он ки расона танҳо як ҳадаф дорад — расонидани иттилоъ ба шунавандаву бинандаву хонандаи худ, на бештар аз он. Афроди огоҳ ва боандеша метавонанд аз фаъолияти расонаҳо ба нафъи худ ҳам истифода баранд ва ҳам ба гунае, ки ба обрӯи расона ва озодии баён латма назанад.

[b]Сайидюнуси Истаравшанӣ:[/b]
Муҳимтарин рисолати расона ва ё матбуот дар ин росто, амал ба вазифаи худ бидуни таваҷҷӯҳ ба хостаҳои ҳукумат аст. Чи басо ҳукумат барои саркӯби мухолифони сиёсии худ, ки терурист ҳам нестанд, барчаспи “теруристӣ” бар онҳо бизанад, ки дар ин ҷо расона бояд барои мардум роҳро аз чоҳ нишон бидиҳад, на ин ки дунболарав ва пиёдасози хостаҳои ҳукумат дар ин замина бошад;

Дар сурати бурузи мушкил (мисли ончи як сол пеш дар Камароб иттифоқ уфтод), яке аз роҳҳои мубориза ва пайкори ҷиддӣ бо падидаҳои теруристӣ, фароҳамсозии заминаи ҳузури расона дар маҳалли ҳодиса аст, на манъи он, то воқеаро чунон ки ҳаст гузориш кунанд ва ҳатто расонаҳо имкони дастрасӣ ба он гурӯҳҳоро дошта бошанд ва бо онҳо мусоҳиба анҷом дода ва ҳарфи дили онҳо ва ё хостаҳояшонро мунъакис созанд, ки ин худ заминаи пайкор бо онҳоро барои ниҳодҳои амниятӣ ва интизомӣ осонтар месозад. Вагарна, дар сурати манъ ва пинҳон сохтани воқеиятҳо, маҷол барои овозаҳо ва шойеот боз хоҳад шуд, ки вазъиятро бадтар ва душвортар хоҳад сохт.

Яке дигар аз рисолатҳои расона ва ё матбуот, ин аст, ки ҳарфу хостаҳои гурӯҳҳоро (масалан теруристҳоро), ки бо мусоҳиба ва гуфтугӯҳо ба дасти расона расидааст, бо коршиносон дар миён гузошта ва роҳҳои илоҷи мушкилро аз онҳо ҷӯё бишаванд. Зеро хеле аз мушкилот ҳаст, ки бидуни тавассул ба зӯр ва ё даст ба силоҳ бурдан, қобили ҳал ҳастанд. Агар он гурӯҳ, аз ифротгароёни мазҳабӣ ва ё динист, бояд расона ба коршиносони масоили динӣ ва ё руҳоният ҳарфу ҳадиси он гурӯҳро мунтақил созад, аз онон роҳи ҳал бихоҳад, шубаҳоти теруристҳоро матраҳ ва аз онҳо бихоҳад ба он шубаҳот посухи мантиқӣ бидиҳанд.

[b]Нуриддин Қаршибоев:[/b]
Фақат суд метавонад шахсеро ҷинояткор ном барад. Мо бояд ҳар низоъро дар фазои ҳуқуқӣ ҳаллу фасл намоем. Аъмоламон низ дар чаҳорчӯбаи қонун бошад, то ки амнияти худ ва атрофиёнамонро таъмин карда тавонем.

[b]Сайидюнуси Истаравшанӣ:[/b]
Масъалаи дигар он ки аҳёнан як гурӯҳи теруристӣ хостаи мантиқӣ матраҳ мекунад, ки чи басо онро баҳона ҳам қарор дода бошад. Дар ин сурат, бояд расона ва матбуот ба дунболи ҳукумат рафта ва он масъаларо назди ҳукумат тарҳ карда ва ҷӯёи посухи ҳукумат ба он биуфтанд, то баҳона ба дасти касе намонад. Мисол мезанам, яке аз масоиле ки имрӯза бархе аз ҳамин гурӯҳҳои теруристӣ онро далели муборизаи худ бо ҳукумат медонанд, маҳдуд шудани озодиҳои динӣ ва манъ аз баргузории маросими мазҳабӣ ва ғайра дар ҷомеа тавассути ҳукумат аст. Хуб, ин далел мантиқӣ ва баҷо аст, дар ин гуна маворид, ҳукумат бояд ба ин иштибоҳоти худ эътироф ва онҳоро бартараф созад, то баҳона ба дасти касе надиҳад;

Масъалаи ахир, ки мехоҳам ин ҷо арз кунам ин аст, ки расонаҳо миёни мухолифони сиёсии ҳукумати мавҷуд, гарчи дар як мухолифати шадид бо ҳукумат қарор дошта бошанд ва миёни теруристу аз ин қабил ановин ҷудоӣ андохта ва ҳамаро бо ҳам омехта накунанд, ки мутаассифона ин падида дар расонаҳои мо дида мешавад. Масалан, Ҷунбиши Ватандор, ки оқои Додоҷон Атовулло раҳбарияти онро ба дӯш дорад, ба ҳеч ваҷҳ як ҷунбиши теруристӣ ва ифротгаро нест, гарчи бо ҳукумати вақт мухолифати шадид дорад. Расонаҳо ин ҷо набояд аз ин ҷунбиш бо ановине чун “терурсит” ё “экстримист” ёд кунанд, ин айб аст, аз инсоф берун аст.

[b]Умед Ҷайҳонӣ:[/b]
Ман низ бо назарҳои домулло Сайидюнуси Истаравшанӣ комилан мувофиқ ҳастам. Ба назар мерасад, ки дар Тоҷикистон падидаи теруризм ва тундравӣ дуруст таъриф нашудаанд (агар ҳам таърифе шуда, бояд тарҷума аз русӣ бошад ки табъан тарҷумааш дуруст нест) ва давлат ҳар гуна, ки хост ин барчаспҳоро бар мухолифонаш мечаспонаду саркӯбашон мекунад.

Аммо инро ҳам бояд гуфт, ки шеваи пӯшиши хабарӣ аз манотиқи ноором ва ё раванди пайкор (ё ҷанг) бо ҳаросафканон ва тундравон низ бояд таъриф шавад. Борҳо дида шуда, ки хабарнигорон дар паи хабар ҷузъиёти амалиёти пайкор бо теруристҳоро ошкор карда ва нохудогоҳ онҳоро ёрӣ расондаанд. Ингуна мавридҳоро бояд ҳатман худи рӯзноманигорон бо давлат ва ниҳодҳояш баррасӣ кунанд ва шеваи ҳамкорӣ дар пӯшиши хабарӣ аз ин гуна рухдодҳоро таъриф кунанд.

[b]Абдулфаттоҳ Шафиев:[/b]
Ба нафъи кор мебуд, агар ниҳодҳои марбут ба расонаҳо дар чаҳорчӯбаи барномаҳои вижа барои афроди тасмимгир дар сохторҳои низомӣ дар мавзӯи нақши расонаҳо ва озодии баён омӯзишҳо доир кунанд ва ба мағзи онҳо бирасонанд, ки ҷаҳон дигар шудааст, аз тирезаи идеологияи Шӯравӣ дигар ба он нанигаранд, балки бояд донанд, ки ҳар бархӯрди хашин бо расона ва рӯзноманигор обрӯи кишварро дар сатҳи ҷаҳонӣ мерезонад ва сари намояндагони давлатро дар ҳамоишҳои байнулмилалӣ хам мекунад.

[b]Абдулазиз Восеев:[/b]
Ман фикр мекунам, тамоми ниҳодҳои марбут ба журналистон аз нав бояд унвонии Вазорати дифоъ ва телевизионҳои давлатии Тоҷикистон нома бинависанд, то изҳороти худро мафсир кунанд. Ё далел биёранд, ки журналистон воқеан пуштибони ифротгароёнанд ё барои дурӯғ узр бипурсанд. Агар ниходҳои журналистӣ ин корро накунанд, пас мутмаин бошед, ки дигар на як бору ду бор чунин «тамғаҳо» ба номи рӯзноманигорон ва нашрияҳои мустақил зада мешавад…

[b]Иршод Сулаймонӣ:[/b]
Ин ки матбуот аз амалҳои ҷангӣ ва бигирем терористӣ мавод интишор мекунанд ва рӯзноманигорон рисолати касбии хеш иҷро мекунанд, магар ҳамкорӣ бо терроризм хаст? Ҳаргиз не. Гузашта аз ин, воқеан дар соли гузашта, изҳороти вазири мудофиа, ки рӯзноманигоронро бо ҳамкорӣ бо террористон иттиҳом мезад, хеле нангин буд. Баъдтар дидем, ки қисме аз ин «террорист»-ҳо ба вазифаҳои давлатӣ ҷалб шуданд. Пас, кӣ ҳақ будааст? Ба ин суол оё вазири мудофиа посух доранд?

Ҳодисаи Урӯнбой Усмонов, ки сари садоҳои зиёде ба бор овард, то кунун рӯшан нашудааст. Вале он ба имиҷ ва нуфзи Тоҷикистон таъсири манфии худро гузошт. Ман фикр мекунам, то кунун дар ҳукумат мансабдорон рисолати матубот, хусусан матбуоти мустақилро дуруст нашинохтаанд ва мисли ҷомеаи моноидеологии шӯравӣ ҳанӯз ба матбуот ба сифати як ёрдамчии содиқи партия муносибат доранд. Расонаҳои мустақилро як навъ дохил дар кори худ мешуморанд ва амалкарди онҳоро мубориза алайҳи худ пиндор медиҳанд. Ин комилан нодуруст аст. Матбуоти мустақил душмани ҳукумат ва мансабдорон нестанд. Агар рисолати як мансабдор пешрав кардани соҳаи таҳти назорати худ ва ислоҳи нуқси ҷомеа бошад, пас оинаи қаднамои ин мушкилот расонаҳостанд, ки бо таассуф ин оина дар назари унҳо намои хира дорад. Муносибати мансабдорони мо ба расонаҳо мисли амалкарди муфаттишҳо аст. Муфаттишҳои Тоҷикистон ҳамаи кӯшишҳоро анҷом медиҳанд, ки гумонбарро ба суд бикашанд. Мансабдорони мо ҳам тамоми нерӯи худро ба он масраф мекунанд, ки расонаҳоро таҳти контрол нигох бидоранд. Аз ин гуна тафаккур тавақуи дигар доштан хилофи мантиқ аст.

[b]Нуриддин Қаршибоев: [/b]Барои таъмину таҳкими озодӣ худи мо бояд иқдом кунем. Мақсади конфронс низ ҳамин буд: баҳсҳои кӯчаю бозориро расонаӣ намоем, мушкилотро тавзеҳ дода, барои ҳалли онон тавсияҳо омода намоем. Ин корро каси дигаре ба ҷои мо — рӯзноманигорон намекунад. Мехостам сӯҳбати маҷозиамонро бо иқтибос аз суханронии Дуня Миятович, намояндаи САҲА оид ба масоили озодии ВАО дар ш.Варшава (26 сентябри соли 2011) ҳусни хотима бахшам.«Не может быть безопасности, если нет свободного информационного обмена, свободных СМИ в наших странах. И, наоборот, свободного потока информации и свободных СМИ не может быть, если в обществе нет безопасности».

Ташаккур аз ҳамаи Шумо, азизон, барои ибрози назар ва ширкати фаъолона дар ин конфронси маҷозӣ!

Источник:

[b]Бори аввал дар таърихи муносибатҳои дуҷонибаи Тоҷикистону Эрон дар бахши матбуот бо ибтикори хабаргузории ғайридавлатии «Форс»-и Ҷумҳурии Исломии Эрон дар Душанбе нахустин давраи омӯзишӣ барои намояндагони васоити ахбори оммаи Тоҷикистон ба кори худ шурӯъ кард.[/b]

Дар ин давраи панҷрӯзаи омӯзишӣ устодони ботаҷрибаи риштаи рӯзноманигории Донишгоҳи Таботабоии Теҳрон, докторҳои илм Сайидризо Нақибуссодот ва Акбари Насруллоҳӣ барои ширкаткунандагони ин ҳамоиш дар мавзӯъҳои «Тарзи пайдо кардани сюжет барои хабар», «Равиши бумии тавлиди хабар», «Рӯзноманигории бӯҳронӣ» ва ғайра дарс мегӯянд.

Дар маҳфиле, ки ба муносибати оғоз ёфтани ин давраи омӯзишӣ дар Маркази матбуоти назди Вазорати корҳои хориҷаи Ҷумҳурии Тоҷикистон барпо шуд, Алиасғари Шеърдӯст- сафири Ҷумҳурии Исломии Эрон дар Тоҷикистон баргузории давраи омӯзиширо қадами устуворе дар роҳи таҳкими ҳамкориҳои иттилоърасонии ҳарду кишвар номид.

Давлат Назрӣ, сардори раёсати иттилоот, матбуот, таҳлил ва тарҳрезии сиёсати хориҷии Вазорати корҳои хориҷии Ҷумҳурии Тоҷикистон иброз дошт, ки Эрон барои Тоҷикистон шарики муҳими стратегӣ ба ҳисоб рафта нақши ВАО-и ин ду кишварро дар таҳкими муносибатҳои ду ҷониба муҳим арзёбӣ намуд.

Аббос Дарвиш Тавонгар, сардабири хабаргузории «Форс» дар бораи фаъолияти ин хабаргузорӣ дар арсаи ҷаҳон ва нақшаҳои минбаъдаи он дар иртибот бо тавсиъаи фаъолияти хеш дар кишварҳои пасошӯравӣ ибрози назар кард.

Абдусаттор Нуралиев, устоди факултаи журналистикаи Донишгоҳи славянии Тоҷикистону Русия дар бораи аҳамияти табодули таҷриба кардани устодони бахши рӯзноманигорӣ ва роҳҳои густариш додани ҳамкориҳои намояндагони васоити ахбори омма фикрҳои ҷолибе ироа намуд.

Зафари Сӯфӣ, Султони Ҳамад, Муҳаммади Эгамзод ва дигар рӯзноманигорони шинохтаи тоҷик нуқтаи назари хешро дар бораи баргузории ин давраи омӯзишӣ ва аҳамияти он дар инкишофи ҳамкориҳои дуҷониба изҳор доштанд.

«Рӯзгор»

Источник: http://ruzgor.tj/matbuot/6213.html

[b]Як сокини ноҳияи Рӯдакӣ алайҳи маводи дар нашрияи «Фараж» ба табъ расида, ба додгоҳ шикоят бурдааст.[/b]

Хуршеди Атовулло, сардабири ҳафтаномаи мазкур, зимни тавзеҳи ин хабар гуфт, шаҳрванд Файзиддин Азизов барои ҳимояи шаъну эътибори кори худ, бо ҷавобгарии Зевар Шарипова ва идораи нашрияи мо ба суд шикоят кардааст ва дар ин маврид ба идора огоҳиномаи додгоҳи Рӯдакӣ низ ворид шудааст. Дар санад омадааст, ки бинобар ин аз шумо даъват мешавад, ки намояндаатонро барои супурдани аризаи даъвогӣ таъмин намоед. Гуфта мешавад, Азизов чанде қабл бо ҳамин мазмун ба додгоҳи ноҳияи Фирдавсии шаҳри Душанбе аз болои нашрияи «Фараж» шикоят бурда буд, аммо додгоҳ ба чанд далел, аз ҷумла ба сабаби ғалат дар навиштани ариза ва ба сабаби дар ноҳияи Рӯдакӣ истиқомат доштани яке аз даъвогар ва яке аз ҳамҷавобгарон, яъне муаллифи «Фараж», аз баррасии ин ариза худдорӣ кард. Ӯ дар аризааш аз нашрияи мазкур 500 ҳазор сомонӣ товон талаб намуда буд, ҳоло рӯшаннест, ки чӣ миқдор товонро аз додгоҳи Рӯдакӣ талаб кардааст.

Маврид ба ёдоварист, тайи ду-се соли ахир баҳсҳои додгоҳӣ алайҳи нашрия ва матбуоти мустақили Тоҷикистон зиёд ба назар мерасанд ва бархе аз ин қазияҳо холо ҳам идома доранд. Даъвои вазорати кишоварзӣ алайҳи нашрияи «Миллат» ва тақозои 1 миллион сомонӣ, ки ҳанӯз давом дорад, даъвои 5 миллион сомонӣ товони се додраси додгоҳи нохияи Сино ва Додгоҳи Олӣ алайҳи «Азия-Плюс», «Фараж» ва «Озодагон» ва даъвои «Тоҷикстандарт» алайҳи ҳафтаномаи «Пайкон» аз пуровозатарини ин баҳсҳо дар якуним соли охир аст. Пас аз баҳсҳои тӯлонӣ даъвогарон аз даъвояшон алайҳи «Азия-Плюс», «Озодагон» ва «Фараж» гузаштанд. Баҳси муовини вазири корҳои дохилӣ Анвар Тағоймуродов бар алайҳи «Азия-Плюс» ва даъвои вакили собиқи Маҷлиси намояндагон Сайвалӣ Нуров ва чандин қазияи дигар алайҳи нашрияҳо ва муаллифон дар додгоҳ ҳанӯз идома дорад. Баҳси судӣ ва музокироти идомадор бойис ба он гашт, ки «Пайкон» аз фаъолият бозмонад ва муассиси он Ҷумъаи Толиб алъон дар бистари беморӣ дар зодгоҳаш ба сар мебарад.

Источник: http://ozodagon.com/khabarho/tojikiston/2348-lr——

[b]Додгоҳи ноҳияи Рӯдакӣ алайҳи нашрияи «Фараж» ва як муаллифи он парвандаи шаҳрвандӣ боз кардааст.[/b]

Як сокини ноҳияи Рудакӣ зоҳиран барои ҳимояти шаъну эътибори худ, ки ба бовари ӯ дар мақолае роҷеъ ба як таъйиноти додгоҳӣ паст зада шудааст, ба додгоҳ шикоят бурдааст.

Хуршеди Атовулло, сардабири ҳафтаномаи «Фараж» мегӯяд: «Огоҳиномае ворид шуд ба ин мазмун, ки дар суд (додгоҳ)-и ноҳияи Рӯдакӣ парвандаи шаҳрвандӣ бо даъвои Азизов Файзиддин Худойназарович ва бо ҷавобгарии Шарипова Зевар ва идораи «Фараж» роҷеъ ба ҳимояи шаъну шараф ва эътибори корӣ мавриди баррасӣ қарор дорад. Бинобар ин аз Шумо даъват мешавад, ки намояндаатонро барои супурдани аризаи даъвогӣ рӯзи 26 сентябр таъмин намоед.»

Гуфтанист, ин шаҳрванд бо ҳамин мазмун ба додгоҳи ноҳияи Фирдавсии шаҳри Душанбе ҳам чанде пеш аз болои нашрияи мустақили «Фараж» шикоят бурда буд, аммо додгоҳ ба чанд далел, аз ҷумла ба далели ғалат дар навиштани ариза ва ба сабаби дар ноҳияи Рӯдакӣ истиқомат доштани яке аз даъвогар ва яке аз ҳамҷавобгарон, яъне муаллифи «Фараж», аз баррасии ин ариза худдорӣ кард.

Ин шаҳрванд, ки дар аризаи қаблии худ ба додгоҳи Фирдавсӣ 500 ҳазор сомонӣ товон талаб намуда буд, ҳоло ба дурустӣ маълум нест, ки чӣ миқдор товонро аз додгоҳи Рӯдакӣ талаб кардааст. Аммо ин маблағ ҳар чӣ миқдоре бошад, ҳақиқат ин аст, ки ба кори мураттаби рӯзнома халал ворид хоҳад кард.

Раҳматкарими Давлат

Источник: http://www.ozodi.org/content/article/24340460.html

[b]Хабаргузории «Форс» нахустин ниҳоди Ҷумҳурии Исломии Эрон аст, ки барои рӯзноманигорони тоҷик давраи омӯзиши хабарнигорӣ баргузор мекунад. Дар ин давра, ки аз 26 то 30 сентябри солӣ ҷорӣ дар маркази матбуоти назди Вазорати корҳои хориҷии Ҷумҳурии Тоҷикистон баргузор мегардад, намояндагони расонаҳои мухталифи давлатӣ ва мустақили Тоҷикистон ширкат мекунанд.[/b]

Маросими ифтитоҳи расмии ин давра соати 10 рӯзи душанбе – 26 сентябри соли ҷорӣ бо ҳузури сафири ҶИЭ, раҳбарияти Хабаргузории «Форс» ва масъулони хабаргузориҳо ва расонаҳои шинохтаи Тоҷикистон сурат гирифта, ширкаткунандагон перомуни ҳамкориҳои расонаии ду кишвар табодули назар хоҳанд кард.

Дар ин давра устодони ботаҷрибаи эронӣ Сайидризо Нақибуссодот ва Акбари Насруллоҳӣ, ки дар донишгоҳҳои мухталифи ин кишвар ба тадриси рӯзноманигорӣ машғул буда, дар ин замина даҳҳо таълифот анҷом додаанд, перомуни мавзӯъҳои «Тарзи пайдо кардани сюжет барои хабар», «Равиши бумии тавлиди хабар», «Рӯзноманигории бӯҳрон» ва «Маънишиносии хабар» дарс хоҳанд гуфт.

«Форс», ки аввалин хабаргузории ғайридавлатии Эрон аст, дар соли 2002 таъсис ёфта ва ҳоло яке аз шинохтатарин расонаҳои ин кишвар ба шумор меравад. Ин хабаргузорӣ бо ҳадафи барқарор кардани иртибот бо мухотабони хориҷии худ дар соли 2005 пойгоҳи англисӣ, сипас арабӣ ва туркии худро низ эҷод кард ва дар ояндаи начандор дур роҳандозии бахши русиро низ дар назар гирифтааст.

Тоҷикистон нахустин кишвари Шӯравии собиқ аст, ки дар беш аз ду соли пеш Хабаргузории «Форс» намояндагии худро ташкил кард ва аз ин тариқ ба муаррифии беҳтари ин кишвари дӯст ва ҳамзабон барои хонандагони сершумори худ ноил гардид. Эҷоди бахши тоҷикии (кириллии) «Форс» низ дар дастури барномаҳои ояндаи ин хабаргузорӣ қарор дошта ва ин иқдом ба унвони фурсати муносиб дар ҷиҳати ошноии бештари мардуми ду кишвар ва мубодилаи тавлидоти расонаии Эрон ва Тоҷикистон дониста мешавад.

«Форс» имрӯз инчунин дар кишварҳои мухталифи дунё, назири Лубнон, Сурия, Миср, Фаластин, Ироқ, Афғонистон, Покистон, Урдун, Сингапур, Ҳинд, Қирғизистон, Туркманистон, Англия, Амрико, Фаронса ва ғайра хабарнигор дорад.

«Рӯзгор»

Источник: HTTP://RUZGOR.TJ/MATBUOT/6198.HTML

[b]23-юми сентябр дар иртибот ба рӯзи байналмилалии ахлоқи касбии журналист дар факултаи журналистикаи ДМТ мулоқоти раҳбарияти Шӯрои ВАО бо устодон ва донишҷӯёни факулта сурат пазируфт.[/b]

Вохӯрии роҳбарияти Шӯрои ВАО-и Тоҷикистон бо донишҷӯён ва устодони факулта баргузор гардид. Тибқи иттиллои Зинатулло Исмоилов, ин нишаст ба масоили худтанзимкунии журналистӣ ва фаъолияти шӯрои воситаҳои ахбори оммаи Тоҷикистон, риояи меъёрҳои ахлоқӣ ва одоби нигорандагӣ бахшида шуд. Қайд гардид, ки яке аз шартҳои асосии рушди журналистикаи босифат дар кишвар ин риояи меъёрҳои ахлоқии рӯзноманигорон аст.

Маврид ба тазаккур аст, ки ҳамасола бо ташаббуси созмонҳои журналистӣ рӯзи 23 сентябр ҳамчун рӯзи байналмилалии ахлоқи касбии журналистон таҷлил мегардад ва чорабинии мазкури Шӯрои ВАО-и Тоҷикистон низ дар доираи таҷлили ин рӯз сурат гирифт.

Шӯрои ВАО ташкилоти ҷамъиятии ҷумҳуриявии ғайритиҷоратӣ, ихтиёрӣ, мустақил, машваратӣ ва худтанзимкунии ВАО буда, муассисони ин созмон ИЖТ, АМВАОМТ, АМВЭАОТ, Хазинаи гиромидошт ва дифоъ аз ҳуқуқи журналистон, ҶДММ «Оила», «Азия-Плюс», «Бонувони Тоҷикистон» ва телевизиони СМТ мебошанд.

Источник: HTTP://OZODAGON.COM/KHABARHO/TOJIKISTON/2322-2011-09-24-08-33-57

[b]Симои Тоҷикистон дар матбуоти Русия нишон медиҳад, ки ниёз ба журналисте монанди ӯ имрӯз шадидан эҳсос мешавад. Расонаҳои ахбори оми Русия ва ҷаҳон дар Тоҷикистон хабарнигорони доимӣ ва шинохташуда надоранд ва аз Тоҷикистон барои онҳо низ шахсоне наменависанд, ки таҳаввулоти ин кишварро ба гунаи дурусту комил бозтоб диҳанд.[/b]

Агар Отахон Латифӣ зинда мебуд, ҳаргиз даст аз навиштан барнамедошт ва бо он таҷрибаву маҳорати хоси худ ба зуҳури чунин холигоҳ имкон намедод. Вай дар ҳама ҳолат, чӣ дар давраи иқомат дар Эрон ё Русия ва чӣ дар ҷараёни гуфтушуниди сулҳи Тоҷикистон журналист боқӣ монда буд. Навиштаҳои вай дар расонаҳои гуногун ба табъ мерасид ва чанде аз мақолаҳои номатбӯи ӯро ҳамсараш Манзура Ёқубова пас аз куштори Латифӣ дар 22-юми сентябри соли 1998 дар шаҳри Душанбе дар ду китоби хотираҳо мунташир кард.

[b]Матни пурраи гузоришро бо пахш кардани нишонии зерин дар торномаи мо мутолиа кунед:[/b] [url=http://www.taj.nansmit.tj/analysis/?id=129]http://www.taj.nansmit.tj/analysis/?id=129[/url]

Источник:

[b]Симои Тоҷикистон дар матбуоти Русия нишон медиҳад, ки ниёз ба журналисте монанди ӯ имрӯз шадидан эҳсос мешавад. Расонаҳои ахбори оми Русия ва ҷаҳон дар Тоҷикистон хабарнигорони доимӣ ва шинохташуда надоранд ва аз Тоҷикистон барои онҳо низ шахсоне наменависанд, ки таҳаввулоти ин кишварро ба гунаи дурусту комил бозтоб диҳанд.[/b]

Агар Отахон Латифӣ зинда мебуд, ҳаргиз даст аз навиштан барнамедошт ва бо он таҷрибаву маҳорати хоси худ ба зуҳури чунин холигоҳ имкон намедод. Вай дар ҳама ҳолат, чӣ дар давраи иқомат дар Эрон ё Русия ва чӣ дар ҷараёни гуфтушуниди сулҳи Тоҷикистон журналист боқӣ монда буд. Навиштаҳои вай дар расонаҳои гуногун ба табъ мерасид ва чанде аз мақолаҳои номатбӯи ӯро ҳамсараш Манзура Ёқубова пас аз куштори Латифӣ дар 22-юми сентябри соли 1998 дар шаҳри Душанбе дар ду китоби хотираҳо мунташир кард.

Эҳтироме, ки дар расонаҳои ҳамагонии Русия дар давраи Шӯравӣ ба Тоҷикистон, мардум, фарҳанг ва таърихи он гузошта мешуд, танҳо натиҷаи низоми мавҷуда набуд, агарчӣ он низ аҳолиро ба шиори “дӯстии халқҳо” мутақоид мекард. Бахши умдаи чунин арҷу эҳтиромро беҳтарин корнома ва дастоварди қавму миллатҳои Шӯравӣ ба вуҷуд овардаву пайваста таҳким мебахшид ва инъикоси онҳо ба расонаҳои ахбори ом, дақиқтараш хабарнигорони алоҳида низ бастагӣ дошт. Ҳамон гуна ки хонандагон дар Тоҷикистон таҳаввулоти Гурҷистони Шӯравиро аз навиштаҳои Лебанидзе, яъне аз нигоҳи ӯ медиданд, гурҷиҳо Тоҷикистонро аз зовияи Латифӣ медиданду дарк мекарданд.

Яке аз ҳамкорони Латифӣ дар рӯзномаи “Правда”, С. Зориян ҳанӯз ҳамон вақтҳо навиштааст: “Отахон Латифӣ яке аз хабарнигорони дурахшонтарин ва худвижаи мост. Вай аз мағзи мардуми худ берун омада буд ва бо обу ғизои хоки ватани хеш ба камол расида. Вай таъриху фарҳанги Тоҷикистон, эҷодиёти мардумӣ ва расму ойини тоҷиконро бо ҳама ҷузъиёташ медонанд. Ин дониш мавзӯъ ва муваффақияти беҳтарин корҳои соли 1970-и ӯро таъмин кард.”

Дарвоқеъ, Латифӣ дар он даврае, ки талош мешуд, ҳама ба як сабки ягонаи ҳизбӣ, хушку расмӣ ва зоҳирпарастонаву шиоргуна нависанд, ба тарзи тамоман дигар менавишт ва дар “ҳизбитарин”, ба истилоҳ, мавзӯъ ё ҳатто масъалаи амиқан иқтисодӣ рӯҳу равони мардуми хеш, таъриху фолклор ва одату оини онро инъикос мекард. Ин вижагиҳои тоҷикии кори журналистии ӯ дар ҳар ҷои навиштаҳояш монанди порчаҳои зар медурахшанд ва имрӯз ҳам матолиби ӯ бо шавқи зиёд хонда мешаванд.

Зоҳиран, муаррифии эҳтиромбарангези мардуми худ дар ҳар мақолаи хурду бузург ё ба таври худҷӯш дар корҳои Латифӣ буруз кардааст ва ё мумкин аст, яке аз вазифаҳои донистакорона баргузидаи ӯ будааст. Дар ин навиштаҳо садҳо калимаву мафҳуми тоҷикиро мехонем, ки аз тарафи муаллиф иҷмолан ташреҳ шудаанд ва хонандаро ба олами ботинии тоҷикон ошнко кардаанд.

Дар ҷое агар вай маънии калимаи “Помир”-ро бе заботарин шева шарҳ диҳад, дар ҷои дигар “шаҳ” унвон шудани домод ва чӣ гуна баланд будани ҷойгоҳи ӯро меорад. Агар дар ҷое осмони пурситораро ба сӯзании тоҷикӣ ташбеҳ додаву чӣ будани сӯзан ва сӯзаниро тафсир кунад, дар ҷои дигар номи сардори истгоҳи ҳавошиносӣ — Мирзоолимро ҳангоми сабти маълумоти обу ҳаво ба русӣ баргардон мекунад ва мегӯяд “Мирзо”, яъне дабир, муншӣ, котиб.

Қариб дар тамоми мақолаҳо ӯ, вақте ҳис мекунад, ки хонанда аз иттилои хушк ё силсилаи арқом хаста шуд, манзаранигорие пеш меояд, ки як гӯшаи Тоҷикистонро ба беҳтарин рангомезиҳо тасвир мекунад. “Найзаҳои хуршед ба тӯдаҳои барф халидаанд.” “Меваҳои тилоӣ дар шохсори зардолуҳо ҳамеланд.” “Аз равзан нур поин меояд ва дуд боло меравад.” “Шаби моҳтобӣ фурсате хубе барои тамошои рӯди Ғунд ва ошиқ шудан ба Хоруғ аст.” “Ҳарчанд чойхона “Чорбед” ном дорад, атрофи он пур аз дарахти бед аст ва ин дарахт дар Тоҷикистон ҳашт навъ дорад.” “Ҳар санг дар кӯҳҳои тоҷик мисли порчаи дил аст.” “Даште беканоре монанди шеър”. “Сохтани сарбанд мисли эҷоди ғазал аст”.

Отахон Латифӣ дар солҳои кораш ба ҳайси хабарнигори «Комсомолская правда» дар Осиёи Марказӣ ва «Правда» дар Тоҷикистон ба ҳамаи гӯшаву канори ватанаш сафар карда, ҳар яке аз ин манотиқро бо беҳтарин шева ба ҷаҳониён муаррифӣ кардааст. Як хонандаи «Правда» навишта буд, ки бо мақолаҳои Латифӣ гӯё ба хонаи тоҷикон меҳмон мешавад, онҳоро аз наздик мебинад ва дӯст медорад.

Вай агар аз дастоварди ин ё он фарзанди Тоҷикистон менавишт, решаҳои комёбиро на дар сиёсати оқилонаи Ҳизби коммунист, балки таъриху фарҳанги бостонии мардум меҷуст. Мақолаҳояш дар бораи сохтмону меъморӣ, обёрӣ, боғдорӣ, парвариши пилла ва тавлиди абрешим, илм, кӯҳнавардӣ ва риштаҳои дигар ҳамин гунаанд. Дар мусоҳибааш бо раққосаи машҳури балет Малика Собирова, ҳанӯз қабл аз он ки Малика унвони Ҳунарпешаи мардумии СССР-ро гирад, аз рақси тоҷикӣ ёд ва аз ғазали Бедил иқтибос мешавад.

Ҳамин гуна мақолу зарбулмасал ва андарзу ривоятҳои зиёде дар мақолаҳои Латифӣ ҷои муносибе ёфтаанд, ки на танҳо ба ҳалли мавзӯъ кӯмак мекунанд, балки муҳити зиндагӣ ва фалсафаи ҳаёти мардуми тоҷикро бозгӯ мекунанд. “Дӯстам ба ман занг зад”, “ман кӯҳистонро дӯст медорам”, “ин лаҳза модарам ба ёдам расид,” – аз номи худ ҳарф задан, тасвири ҳолати равонии хеш ва навиштаи рӯйдоду хотираҳои шахсӣ дар матбуоти вақт мамнӯъ буд ва метавон танҳо изҳори ҳайрат кард, ки чӣ гуна ба Латифӣ даст медод, дар солҳои 1970 ё 80-ум ин навиштаҳоро нашр кунад. Шояд барои он ки ҳамаи чиз дар мақолаҳои ӯ ҷои муносиби худро меёфт ва матлаб ончунон маҳкаму рехта меомад, ки муҳаррирон наметавонистанд, порчаеро аз он кӯтоҳ кунанд.

Рӯзномаи “Правда”-ро дар саросари Иттиҳоди Шӯравӣ миллионҳо нафар мехонданд ва табъан матлаб дар пайи матлаб, аз рӯи навиштаҳои Отахон Латифӣ ба тоҷикон эҳтиром пайдо мекарданд ва Тоҷикистонро мисли ӯ дӯст медоштанд. Албатта, на як ҷамъоварии ҷузъиёти зебо ё рангини тоҷикӣ комёбии касбии ӯро ба миён меовард, балки пеш аз ҳама мантиқи қавӣ, далелу буҳрон ва қиёси андешаву ақидаҳои гуногуни мусбату манфӣ, пояи қавии натиҷагириҳо ва монанди ин. Навиштаҳои ӯ дарвоқеъ олимона буданд. Аммо ҳамзамон хеле тоҷикона. Яъне ҳамчун муаррифии тоҷикон аз забони як муаллифи тоҷик, ки насаби фарқкунанда ва хотирмони тоҷикӣ низ дошт – Латифӣ.

Салими Аюбзод, «Озодӣ»

Источник: http://ruzgor.tj/matbuot/6189.html

[b]Анҷумани миллии расонаҳои мустақили Тоҷикистон ва Иттиҳоди журнолистони ин кишвар аз хабанигорон ва соири атбоъи Тоҷикистон даъват кардаанд, ба Ҷумъабой Толибов, хабарнигори мустақил кумак кунанд.[/b]

Дар баёнияи муштараки ин созмонҳо, ки рӯзи чоршанбеи 21 сентябр мунташир гардид, вазъи саломатии оқои Толибов нигаронкунанда арзёбӣ шудааст, ки барои мудовои ҷиддии тиббӣ ниёз дорад.

Тибқи ин санад, боздошт ва муҳокимаи ин хабарнигор дар соли 2005 барои чопи матолиби интиқодӣ ва озодии ӯ аз боздоштгоҳи шаҳри Истаравшани вилояти Суғд пас аз 6 моҳи зиндон, ҳамчунин, фишорҳо болои ӯ ва баста шудани нашрияи “Пайкон”, ки оқои Толибов муаассис ва сардабираш буд, ба саломатии ин хабарнигор асари манфӣ гузоштааст.

Зимнан, Вазорати адлияи Тоҷикистон дар авоили соли ҷорӣ бо даъвое дар қиболи Бюрои “Маслиҳатдиҳӣ, сухансанҷӣ ва таҳқиқоти журнолистӣ”-и ин кишвар ба додгоҳи ноҳияи Фирдавсии шаҳри Душанбе муроҷиа карда ва хостори мутаваққиф шудани фаъолияти ин ниҳод шуд.

Ҷумъабой Толибов, раиси ин созмон ва сардабири нашрияи “Пайкон” он замон гуфта буд, ки ҳадаф аз ин иқдоми вазорат эҷоди маҳдудият дар фаъолияти “Пайкон” аст.

Ба гуфтаи оқои Толибов, Бюрои “Маслиҳатдиҳӣ, сухансанҷӣ ва таҳқиқоти журнолистӣ” муассиси “Пайкон” буда ва ин нашрия дар моҳҳои октябри соли гузашта ва январи соли ҷорӣ дар бораи вазир ва Вазорати адлия матолиби интиқодӣ чоп карда буд.

Барои бори аввал нест, ки аз ҷониби ниҳодҳои давлатӣ болои нашрияи “Пайкон” фишор ворид мешавад.

Дар авохири моҳи январи соли гузашта додгоҳи шаҳри Душанбе нашрияи мустақилли «Пайкон»-ро муваззаф карда буд, ки маблағи беш аз 300 ҳазор сомонӣ ба «Тоҷикстандарт», ниҳоди нозир бар колоҳои воридотӣ дар Тоҷикистон қаромат пардозад.

Ҳамчунин, дар пайи ҳаводиси водии Рашт дар тирамоҳи соли гузашта фаъолияти нашрияи “Пайкон” як муддат мутаваққиф шуда буд.

Ҷумъабой Толибов аз соли 1984 узви Иттиҳоди журнолистони Тоҷикистон буда ва дар нашрияи “Меҳнат”-и ноҳияи Айнӣ ва сохтори ҳукумати ин ноҳия фаъолият кардааст.

Наздикони оқои Толибов мегӯянд муҳокимаҳои додгоҳӣ ва мушкилоти табъу нашри нашрияи мустақили “Нури ҳақ” ва “Пайкон” оқои Толибовро ба бистари беморӣ кашонда ва ҳоло ӯ ба кумаки молӣ шадидан ниёз дорад.

Дар баҳори соли ҷорӣ, Анҷумани миллии расонаҳои мустақили Тоҷикистон ва Иттиҳоди журнолистони Тоҷикистон зимни як муроҷиъа хостори ироъаи кумаки молӣ ба ба хонаводаи Муҳаммадюсуф Исмоилов, хабарнигори зиндонӣ, шуда буданд.

Беш аз 6 ҳазор сомонӣ кумаки молӣ, ки аз ҷониби созмонҳои хабарнигорӣ, нашрияҳои мустақил, хабарнигорони алоҳида ва созмонҳои дифоъ аз ҳуқуқи башари Тоҷикистон ҷамъоварӣ шуда буд, моҳи августи соли ҷорӣ, дар шаҳраки Шайдон, маркази ноҳияи Ашти вилояти Суғд ба хонаводаи оқои Исмоилов таҳвил шуда буд.

Источник: http://www.bbc.co.uk/tajik/institutional/2011/09/110921_mm_talibov_appeal.shtml

[b]Нишастҳои хабарии раҳбарони идораҳои давлатии Тоҷикистон дар шаш моҳ як бор баргузор хоҳанд шуд.[/b]

Бино ба фармони нави раисиҷумҳури Тоҷикистон акнун нишастҳои хабарии раҳбарони вазоратхонаву кумитаҳои давлатии ин кишвар танҳо дар шаш моҳ як бор баргузор хоҳанд шуд.

Дар ин бора Саидалӣ Сиддиқов, масъули бахши иттилооти дафтари раёсати ҷумҳурии Тоҷикистон ба баъзе аз хабаргузориҳо иттилоъ додааст. Вай гуфтааст, дар асоси фармони нави раисиҷумҳур нишастҳои хабарии семоҳаи раҳбарони идораҳои давлатӣ, ки тӯли тақрибан шаш соли ахир идома дошт, лағв мешаванд.

Аммо ба гуфтаи ӯ, раҳбарони идораҳои давлатӣ метавонанд дар сурати ба миён омадани зарурат ва ё шарҳи ягон хабари муҳим нишастҳо баргузор ва ба суоли хабарнигорон посух бигӯянд. Шарҳ дода нашудааст, ки ин тағйир ба чӣ далел пеш омадааст.

Фармони ҷадиди раисиҷумҳури Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон вокунишҳои мухталифи созмонҳои хабарнигорӣ ва рӯзноманигоронро ба дунбол доштааст. Бархе аз хабарнигорони тоҷик аз лағви нишастҳои хабарии семоҳа, ки ба гуфтаи онҳо, ба маъракаи ҳисоботи раҳбарони идораҳои давлатӣ табдил шуда буд, истиқбол кардаанд.

Вале раҳбарони созмонҳои дифоъ аз ҳуқуқи хабарнигорон дар Тоҷикистон мегӯянд, ин фармон дастрасии рӯзноманигорон ба иттилоъро боз ҳам маҳдудтар мекунад.

Аз ҷумла, Нуриддин Қаршибоев, раиси Анҷумани миллии расонаҳои мустақили Тоҷикистон ё НАНСМИТ, гуфт, ҳарчанд нишастҳои хабарии семоҳа навъе ҳисоботи раҳбарони идораҳо буд, бо вуҷуди ин хабарнигорон имкон доштанд, ки ба бахши умдаи пурсишҳо худ аз раҳбарони идораҳо посух дарёфт кунанд.

Иҷрои фармони раиси ҷумҳурии Тоҷикистон, ки баргузории нишастҳои хабарии раҳбарони идораҳои давлатиро ҳар се моҳ як бор муқаррар карда буд, аз соли 2005 шурӯъ шуда, як ҳолати нисбатан шаффофи кори ин идораҳоро ба миён оварда буд. Коҳиши боздиди мансабдорони давлат бо хабарнигорон эҳтимол меравад, ин ба коҳиши ин шаффофияти нисбӣ сабаб гардад.

Радио Озоди

Источник: http://www.ozodi.org/content/article/24336248.html